تجريبي
Εν ονόματι του Αλλάχ του Πανελεήμονος και του Πολυεύσπλαχου
Η δόξα ανήκει στον Αλλάχ, και την ειρήνη και την ευλογία έχουν ο Προφήτης Μουχάμμαντ και οι σύντροφού του και όλα τα μέλη της οικογένειας του και όποιοι ακολουθούν την σωστή πορεία που χάραξε.
Αξιότιμοι ακροατές,
Ειρήνη σε σας και ευλογία και έλεος από τον Αλλάχ να έχετε!
Σας καλωσορίζουμε στο Αλ-Άζχαρ που σας προσκαλεί σε συνεργασία με τον Συμβούλιο των Σοφών Μουσουλμάνων. Καλωορίζουμε τους αγαπημένους μας φιλοξενούμενους από το Διεθνές Συμβούλιο Εκκλησιών, και την αντιπροσωπεία του που εκπροσωπεί όλους τους χριστιανούς ανά τον κόσμο. Καλωσορίζουμε ιδιαίτερα τον καθηγητή, Ουλάβ Φίξ Ταφείτ, τον Γενικό Γραμματέα, του Διεθνούς Συμβουλίου εκκλησιών, τον άνθρωπο που μόλις τον είδαν τα μέλη του Συμβουλίου των Σοφών Μουσουλμάνων, κατάλαβαν ότι πρόκειται για έναν ένθρωπο με ανοιχτή καρδιά γεμάτη αγάπη για όλους. Αυτός ο άνθρωπος εύχεται πράγματι να ζήσουν όλοι οι άνθρωποι σε ειρήνη και με χαρά, και αυτό αποτελεί άλλωστε το βασικό μήνυμα των θρησκειών και τα δόγματά τους και οι λτρείες, τα ήθη και οι συναλλαγές που υπάρχουν στις θρησκείες αυτές.
Θα ήθελα, αν μου επιτρέπετε εσείς, να σας υπενθυμίσω αυτά που έγιναν στην πρώτη μας συνάντηση στην Γενεύη το 2016, δηλαδή πρέπει να υπάρχουν παραπάνω ενέργιες για την αντιμετώπιση όλων των εμποδιών που αντιστέκονται στην πορεία της ειρήνης, της δικαιοσύνης και της αγάπης για όλους τους ανθρώπους στην Ανατολή και τη Δύση. Αποφασίσαμε ότι η επόμενή μας συνάντηση να είναι στο Κάιρο, στο Αλ-Άζχαρ, πράγμα που γίνεται σήμερα. Και κατόπιν τις αλληλογραφιές που έγιναν αποφασίσαμε ότι ο τίτλος του σημερινού διαλόγου να είναι «ο ρόλος των θρησκευτικών ηγετών στην ενεργοποίηση των πρωτοβουλιών για την υπηκοότητα και την κοινή συμβίωση».
Αυτό το θέμα κατά την δική μου κρίση- μπορεί και να έχω άδικο- αποτελεί το εκίκεντρο του ενδιαφέροντος των θρησκευτικών ηγετών στην αραβική μας περιοχή και γενικά στην ισλαμική Ανατολή. Διότι αυτό αποτεί για μας μια μεγάλη πρόκληση, κυρίως σε μια περίοδο που διαδίδεται η τρομοκρατία που περιπλανά την νεολαία μας και προσπαθεί να ριζώσει μέσα τους λανθασμένες σκέψεις. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Ισλαμικού Κράτους. Η προσπάθεια επίσης να επαφέρουν μερικούς όρους που έχουν πλέον εξπεραστεί από την ισλαμική νομοθεσία και από την ισλαμική σαρί’α από τότε που έπεσε η Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1924. Από τους όρους αυτούς, άχλ αλ-δέμμα (οι χαίροντες της ισλαμικής προστασίας), τζέζια (φόρος που πλήρωναν οι χριασιανοί που ζούσαν σε ισλαιμικές επικράτειες), σκλαβιά κ. ά.
Το σύστημα του χαλιφάτου ήταν διαφορετικό και υπήρχαν νόμοι που έκαναν για την εποχή εκείνη, όμως το σύστημα αυτό πλέον δεν υφίσταται γι’ αυτό πρέπει να αλλάξει και η νομοθεσία για να ταυτιστεί με την εποχή που ζούμε, και κυρίως για τους μη-μουσουλμάνους που ζούν μαζί μας.
Προσπαθούν κάποιοι να επαναφέρουν παλαιά συστήματα που υπάρχουν μόνο στις φαντσιώσεις τους καιδεν έχουν καμιά σχέση με την ισλαμική νομοθεσία. Από την πλευρά μας όμως, έχουμε καταλάβει τον κίνδυνο που αποτελούν αυτές οι παρεκλίνουσες σκέψεις που μπερδεύουν τις αξίες της θρησκείας που αναφέρονται στο Ιερό Κοράνι και στη Σούννα με τις απόψεις και διατυπώσεις των θεολόγων που ταυτίζονται με μια συγκεκριμένη εποχή και με συγκεκριμένες καταστάσεις.
Έτσι, πρέπει το ζήτημα της «υπηκοότητας» να είναι το πρώτο και σημαντικότερο ζήτημα που απασχολεί τους θρησκευτικούς ηγέτες, γιατί θα απαντήσουν με τον τρόπο αυτό σ’ αυτές τις φαντασιώσεις που έχουν αυτοί οι άνθρωποι και που νομίζουν, λανθασμένα, ότι κάνουν τζιχάντ για χάρη του Αλλάχ.
Είμαι βέβαιος ότι η υπηκοότητα θα πραγματοποιήσει το βασικό απαιτούμενο των αλλόθρησκων, δηλαδή ότι, (έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις με εμας)
Έχω την χαρά να τονίσω ότι το Συμβούλιο των Σοφών Μουσουλμάνων, μαζί με το Αλ-Άζχαρ έχουν διοργανώσει από κοινό ένα συνέδριο με τίτλο, «η ελευθερία και η υπηκοότητα... η διαφορετικότητα και η αλληλοσυμπλήρωση». Στο συνέδριο αυτό ανακοινώθηκε για πρώτη φορά στην σύγχρονη μας ιστορία ότι η υπηκοότητα αποτελεί ένα καθαρά ισλαμικό σύστημα, σύμφωνα με αυτό που έκανε ο Προφήτης (ΕΕΑΕ) στην Μεντίνα.
Μπορεί αυτό να μην σημαίνει τίποτα για την Δύση, διότι οι κοινωνίες εκεί βασίζονται στην υπηκοότητα και όλοι είναι ίσιοι στα δικαιώματα και στις υποχρεώσεις. Υπάρχει όμως ένα άλλο είδος πρόκλησης είναι η ισλαμοφοβία. Αυτή το φαινόμενο πρέπει να αντιμετωπιστεί και να εξιγηθεί η αλήθεια περί θρησκειών και φιλοσοφιών τους, επίσης πρέπει να τονισθεί ο ρόλος που διαδραματίζουν στην ανθρώπινη ανάπτυξη, και στην τελειότητα, από πνευματική, διανοητική και ηθική πλευρά, του ανθρώπου. Φοβάμε ότι το φαινόμενο της ισλαμοφοβία θα αναπτυχθεί λιαν στντόμως για να γίνει θρησκοφοβία.
Υπάρχουν μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν γενικά τις θρησκείες και κυρίες την ισλαμική και την χριστιανική.
Σύμφωνα μτου αθεϊστές ο χριστιανισμός προκάλεσε τις σταυροφορίες στην Ανατολή και τους θρησκευτικούς πολέμους στην Δύση, και το Ισλάμ διέδωσε την τρομοκρατία και την καταστροφή επίσης τις εκρίξεις που θερίζουν τις αθώες ψυχές και μετατρέπει την ζωή του ανθρώπου σε κόλαση προκαλώντας τρόπο και φόβο στην ανθρωπότητα. Γι’ αυτό- κατά την κρίση των αθειστών- πρέπει να διαγραφεί τελείως η θρησκεία από τη ζωή του ανθρώπου, αν θέλει αυτός ο άνθρωπος να ζήσει με ειρήνη και ασφάλεια. Εκείνοι, όμως, δεν μας λένε τον αριθμό των πολέμων που έγιναν χωρίς να είχε η θρησκεία καμία ανάμειξη με αυτούς, τους πολέμους που προκάλεσαν οι αθειστές. Όποιες παρατηρεί εκείνους που σκοτώθηκαν λόγω διαφόρων κοινωνικών ρευμάτων της σύγχρονης εποχής, θα βρει ότι είναι πολλά εκατομμύρια. Όλα αυτό έγινε για μια προφητεία που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, για μια θεωρία που παραμένει ακόμα σε θεωρητικό επίπεδο και δεν υπάρχει δυνατότητα να εφαρμοστεί στην πραγματικότητα.
Ζητώ τη συγχώρηση σας, επειδή περιγράφω με λεπτομέρειες το άγχος που με κυριεύει για το μέλλον των θρησκειών και του μηνύματός τους. θαρρώ ότι όλοι γνωρίζουμε τις προετοιμασίες που γίνονται για την καταστροφή των θρησκειών και για να τις αδειάσουν από την ουσία τους. Αυτό δυστυχώς το βλέπουμε στις συμεριφορές της νεολαίας και οι προσπάθειες αυτές προστατεύονται από τον νόμο και τις διαδίδει η παγκοσμοποίηση. Αυτό σίγουρα, αργά ή γρήγορα, θα οδηγήσει σε σύγκρουση ανάμεσα στους πιστούς και τους αθειστές.
Το πρόβλημα των μονοθειστικών θρησκειών δεν μπορεί να λυθεί μα το να συγκρουστούν μεταξύ τους, όμως το πρώτο βήμα για την επίυση του προβλήματος είναι να παραμεριστούν οι διαφωνίες μεταξύ τους και οι ιστορικές κληρονομιές που είχαν αρνητικές επιδράσεις. Δεν μπορεί να την επαναφέρουμε στην επιφάνεια τη στιγμή που προετοιμαζόμαστε για μακρά σύγκρουση με τους εχθρούς των θρησκειών, δηλαδή να συγκρουστούμε με ένα τέρας που ετοιμάζεται να καταβροχθίζει όλους μας.
Για να πραγματοποιηθεί αυτός ο σκοπός, δηλαδή η αλληλοσύστηση και η αληλοκατανόηση μεταξύ των θρησκευτικών ιδρυμάτων, το Αλ-Άζχαρ έχει καταβάλει προσπάθειες για να σμίξει το θρησκευτικους ηγέτες της Ευρώπης στο Βατικανό, στο Λονδίνο, στην Γενεύνη, στην Φλώρινα, στο Παρίσι και στο Βερολίνο. Το Αλ-Άζχαρ έχει ταυτόχρονα στείλει τις αποστολές ειρήνης σε πολλές πρωτεύουσες του κόσμου, στην Ασία, την Ευρώπη, την Αφρική και στην Αμερική.
Κύριοι, εμείς στο Αλ-Άζχαρ δολεόυμε μέρα- νύχτα για τους αδελφούς μας τους χριαστιανούς στην Αίγυπτο. Μπορείτε να δείτε την Αιγυπτιακή Οικία που έχει την έδρα του στην Μασιάχατ Αλ-Άζχαρ. Μπορείτε επίσης να αναγνώσκετε την τελευταία δήλωση του Αλ-Άζχαρ που αφορά την υπηκοότητα και την κοινή συμβίωση και που ποωθεί την χρήσιη της υπηκοότητας ως όρος για να αντικαταστήσει τον όρο μειονότητα, που δεν χρησιμοποιεί το Αλ-Άζχαρ καθόλου. Αυτά αοτελούν δυο βήματα σημαντικά καιθα ακολουθηθουν με ένα άλλο βήμα Αλλάχ θέλοντος.
Αδελφοί, εύχομαι να μην πιστεύετε αυτά τα ψέματα που διαδίδουν τα μέσα και που συνδέουν την τρομοκρατία με το Ισλάμ και κατηγορούν τους μουσουλμάνους ότι καταδιώχνουν τους συμπατριώτες τους τους χριστιανούς. Θα ήθελα επίσης να μην πιστέψετε ότι το Ισλάμ ούτε το Αλ-Άζχαρ βρισκόταν πίσω από τις τελευταίες δυο εκρίξεις που έγιναν, διότι αυτά είναι ψέματα κανένας λογικός άνθρωπος.
Δεν θέλω να σπαταλήσω άδικα τον χρόνο σας μιλώντας για τα ψέματα αυτά που έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. ‘ομως θα ήθελα να σας αναφέρω μια πραγματικότητα που φαίνεται για όλους, ότι η τρομοκρατία θερίζω τις ψυχές των μουσουλμάνων και των χριστιανών μαζί, και αν θέλετε να βεβαιωθείτε σας παραπέμπω στο κέντρο της Παρατήρησης που αναφέρει τον αριθμό των θυμάτων από τους μουσουλμάνους και τους χριστιανούς στο Ιράκ, την Συρία και στην Αίγπτο, και τότε θα μάθετε ότι η τρομοκρατία δεν έχει ούτε θρησκεία ούτε πατρίδα και ότι δεν το ενδιαφέρει ποιανού αίμα θα χύσει μουσουλμάνου ή χριστιανού ή αθεϊστή. Το μόνο που επιδιώκει είναι να προκαλέσει αστάθεια στις χώρες, χρησιμοποιώντας για αυτό τα τεμένη, τις εκκλησίες, τις αγορές ή και τις συναθροίσεις των απλών ανθρώπων.
Το Αλ-Άζχαρ ευελπιστεί ότι το Διεθνές Συμβούλιο των Εκκλησιών θα αναλάβει την αντιμετώπιση του φαινουμένου της ισλαμοφοβίας, για να συνεχίσει με τον τρόπο αυτό την υποστήριξή του για τον ισλαμο-χριστιανικό διάλογο που ξεκίνησε επίσημα το 1982 ανάμεσα στο Συμβούλιο των Εκκλησιών και το Διεθνές Ισλαμικό Συμβούλιο στην Κολόμπο της Σερί Λάνκας.
Σας καλωσορίζω ξανά στην Αίγυπτο, και σας εύχομαι καλή αντάμωση. Και σας ευχαριστώ πολύ για αυτή την επίσκεψη που έχει μεγάλη αξία για τον κάθε Αιγύπτιο πολίτη.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή.
Ειρήνη σε σας και ευλογίες και έλεος από τον Αλλάχ να έχετε
Μασιάχατ Αλ-Άζχαρ,
Ράτζαμπ, 1438 – Απρίλιος, 2017.
Ο Ιμάμης του Αλ-Άζχαρ
Καθηγητής/ Αχμάντ Αλ-Τάγιεμπ