Ελληνικά (Ελλάδα)

منبرٌ كبيرٌ لنشر وسطية الأزهر الشريف بكل لغات العالم

 

Ο Μεγάλος Ιμάμης στην ομιλία του στο συνέδριο του Αιγυπτιακού Οίκου Φατφά με θέμα
Anonym
/ Categories: Main_Category

Ο Μεγάλος Ιμάμης στην ομιλία του στο συνέδριο του Αιγυπτιακού Οίκου Φατφά με θέμα

Ο Μεγάλος Ιμάμης στην ομιλία του στο συνέδριο του Αιγυπτιακού Οίκου Φατφά με θέμα, «Η επιστημονική μόρφωση και η άσκηση του φατφά στους ιμάμηδες των μουσουλμανικών μειονοτήτων».

  • Αρνούμαι κάθε νόμο που συγκρούεται με τον νόμο του Κορανίου και τα λεγόμενα του Προφήτη σούννα.
  • Το αδιέξοδο στον Φατφά έκανε μεγάλο κακό  την Ούμμα (στον ισλαμικό κόσμο).
  • Η αδικία που γίνεται εις βάρος της συζύγου είναι μεγάλο έγκλημα.
  • Οι νόμοι του γάμου υπάρχουν για το καλό της οικογένειας και όλης της κοινωνίας.
  • Τα άστεγα παιδιά είναι θύματα οικογενειών που αντιμετωπίζουν το θέμα του γάμου και του χωρισμού με επιπολαιότητα.
  • Οι προγενέστροι επιστήμονές μας είναι πιο τολμηροί από τους σύγχρονους μας επιστήμονες, διότι ασχολήθηκαν με ζητήματα και με την επανεξέταση διαφόρων θρησκευτικών νόμων που οι άνθρωποι είχαν ανάγκη να ανανεωθούν.
  • Η απομάκρυνση των μουσουλμάνων νομοθετών θα αφήσει τις ισλαμικές κοινωνίες εκτεθειμένες για τον «άλλον» να κάνει ό,τι θέλει και όπως θέλει.
  • Ο όρος «μουσουλμανική μειονότητα» είναι ένας καινούργιος όρος για την ισλαμική μας κουλτούρα και το Αλ-Άζχαρ δεν το χρησιμοποίησε τις δηλώσεις ούτε στα έγγραφά του.
  • Ο όρος «μουσουλμανική μειονότητα» περιέχει αίσθηση ταπαίνωσης κατωτερότητας.
  • Η ισλαμική μας κουλτούρα αρνείται τον όρο «μουσουλμανική μειονότητα και αναγνωρίζει μόνο τον πατριωτισμό.
  • Ο πατριωτισμός είναι δυνατό φράγμα απέναντι στους εχθρούς και τον νέο ιμπεριαλισμό.
  • Η ρίζωση της έννοιας του πατριωτισμού ανάμεσα στους μουσουλμάνους στην Ευρώπη είναι ένα σημαντικό βήμα προς τη θετική ενσωμάτωση που διαφυλά και την ταυτότητα.
  • Ο νέος ιμπεριαλισμός χρησιμοποιεί το ζήτημα των «μειονοτήτων για να τεμαχίσει τις χώρες.
  •  

Η ομιλία του Μεγάλου Ιμάμη του Αλ-Άζχαρ Καθηγητή Αχμάντ αλ-Ταγιέμπ στο συνέδριο του Αιγυπτιακού Οίκου Φατφά με θέμα, «Η επιστημονική μόρφωση και η άσκηση του φατφά στους ιμάμηδες των μουσουλμανικών μειονοτήτων».

 

Εν ονόματι του Αλλάχ του Πανελεήμονος και του Πολυεύσπλαχνου

Η δόξα ανήκει στον Αλλάχ επίσης ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ πάνω στον Προφήτη Του και στην οικογένειά του και των συντρόφων του.

Αξιότιοι κύριοι επιστήμονες από τον χώρο φατφά, της επιστήμης  και του σκεπτικισμού:

Ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ σε σας

Σας καλωσορίζω στην πατρίδα σας την Αίγυπτο και στο Αλ-Άζχαρ και στις επιστημονικά ιδρύματα και στα ιδρύματα του Ντάουα. Εύχομαι το συνέδριό σας να πετύχει και να φέρει τα απαιτούμενα αποτελέσματα που αναμένουν οι μουσουλμάνοι που έχουν μεγάλες ελπίδες στους ανθρώπους οι οποίοι ασχολούνται με τον φατφά και γενικά στους οίκους των φατφάδων για να γεφυρώσουν το χάσμα που μεγαλώνει μέρα με την ημέρα και που χωρίζει την σύγχρονη ζωή τους με τις ανάγκη της από τη μια πλευρά και τις παράλογες νομοθερίες που βομβαρδίζουν τις ακοές τους μέρα νύχτα. Τέτοιες νομοθεσίες που τους οδηγούν όχι προς τη σωστή και ορθή Σαρι’α και στο έλεος του Κορανίου και της σούννα. Τους οδηγούν όμως σε εξτρεμιστικές απόψεις που ειπώθηκαν σε ιδιαίτερες καταστάσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την σύγχρονη πραγματικότητα των ανθρώπων.

Αυτή η παράλογη νομοθεσία βρήκε διαφόρους νομοθέτες που πέτυχαν, δυστυχώς, να νικήσουν πολλούς οίκους φατφάδων στον αραβικό μας κόσμο, θα μπορούσαν επίσης να πω ότι έχουν νικήσει όλους τους οργανισμούς νομοθεσίας ιδιαίτερα τον Οργανισμό Ισλαμικών Ερευνών εδώ στον Αλ-Άζχαρ.

Αυτή η επιτυχία δεν έγινε χάρη στην λογικότητα της νομοθεσίας αυτής ούτε χάρη στην δυνατότητά της να κάνει πιο εύκολη τη ζωή των ανθρώπων. Έγινε όμως χάρη στην κινητικότητα και στην γρήγορη προσέγγιση των ανθρώπων στα σπίτια και στα χωριά, επίσης χάρη στα τζαμιά όπου έχουν την δυνατότητα να απευθύνουν τον λόγο τους στους ανθρώπους. Όλα αυτά γίνονται τη στιγμή που οι φατφάδες των οίκων των φατφάδων και των οργανισμών ερευνών είναι προσωπικοί που απευθύνονται αποκλειστικά στους ενδιαφερόμενους ή υπάρχουν στους επιστημονικούς τόμους και δεν χρησιμεύουν πολλούς μουσουλμάνους ή αναφέρονται στα διάφορα συνέδρια όπου ο ένας μιλάει στον άλλον και στο τέλος εκφράζουμε τις ελπίδες μας που δεν βρίσκουν κάποιος υπεύθυνο να τις υλοποιεί και να χρησιμεύουν στην πραγματικότητα των ανθρώπων.

Επιτρέψτέ μου σεβάσμιοι σιέχηδες να σας μιλήσω ειλικρινά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ασκώ κριτική απάνω σας, ο Αλλάχ να φυλάξει από το να κάνω κάτι τέτοιο. Κατανοώ πλήρως ότι μιλάω σε εκλεκτούς επιστήμονες του αραβο-μουσουλμανικού μας κόσμου. Έχω ο πρώτος πριν από σας που κουβαλώ τις ευθύνες μου μπροστά στον Αλλάχ και τους μουσουλμάνους, με τη διαφορά ότι εγώ βρίσκομαι πιο κοντά στο δυστυχή κόσμο. Έχω πλήρη γνώση των οικογενειακών τους προβλημάτων που φτάνουν που τους οδηγούν στην καταστροφή, λόγω της ακινησίας των φατφάδων και του φόβου από την ανανέωσης. Αυτό πράγματι με έκανε να αναρωτιέμαι αν πράγματι είμαστε άνθρωποι της επιστήμης και του φατφά, διότι αποσιάζουμε από την πραγματικότητα όπου εφαρμόζεται το κείμενο. Δεν εξετάζουμε το κείμενο ούτε το κακό που μπορεί να προκαλέσει ούτε και την κοινωνική και ψυχολογική οδύνη.

Σας δίνω το παράδειγμα της πολυγαμίας και του διαζυγίου που προκαλεί μεγάλες ταλαιπωρίες στις γυναίκες και καταστροφή στα παιδιά που οδηγούνται μετά στην εγκληματικότητα.

Τονίζω όμως ότι δεν καλώ να υπάρουν νόμοι που να απαγορεύουν το δικαίωμα της πολυγαμίας, αντιθέτως αρνούμαι όλους τους νόμους που συγκρουούνται με το Κοράνι και τη σούννα. Αυτό για να μην δίνουν την ευκαιρία σ’ εκείνο που κηνυγούν τα λάθη για να πραγματοποιήσουν κάποιο κέρδος. Όμως αναρωτιέμαι: Τι είναι αυτό που κάνει έναν μουσουλμάνο φτωχό να νυμφεύεται δεύτερη γυναίκα και να αφήνει την πρώτη με τα παιδιά της θύματα της φτώχειας και του χαμού χωρίς να υπάρχει μέσα του κάτι που να τον εμποδίζει να κάνει αυτό, και παραβιάζει τον βασικό σκοπό του γάμου;

Η απάντηση, κατά τη γνώμη μου είναι ότι το σωστό κάλεσμα του Ισλάμ στο ζήτημα αυτό δεν έφτασε στους ανθρώπους αυτό στη σωστή της μορφή. Επίσης οι φατφάδες στο θέμα αυτό έχουν περιοριστεί στο βασικό θέμα, δηλαδή στο ότι η πολυγαμία επιτρέπεται, χωρίς να κάνει αναφορά στους όρους της πολυγαμίας, τη δικαιοσύνη και να μην βλάπτει αυτό τη σύζυγο. Ναι, αυτή η κατανόηση έχει ριζωθεί, μέχρι που οι άπλος κόσμος έχει καταλάβει ότι το δικαίωμα της πολυγαμίας είναι επιτρεπτό χωρίς κανένα όρο ούτε δεσμό. Επίσης έχει ριζωθεί ότι δεν υπάρχει καμία θρησκευτική ευθύνη που μπορεί να σταθεί μπροστά στις επιθυμίες του. Θεωρεί μάλιστα ο απλός κόσμος ότι εφ’ όσον είναι δικαίωμα, άρα δεν υπάρχει κανένα ζήτημα.

Οι βασικοί νόμοι της Σαρί’α που μαθαίνουμε στα θεολογικά βιβλία, στην αρχή του κεφαλαίου του Γάμου, ορίζουν ότι ο γάμος έχει πέντε στάσεις, όπως δηλαδή ο γάμος να είναι ανεπιθύμητος επίσης απαγορευμένος. Οι χαναφίτες μάλιστα απαγουρεύουν τον γάμο στην περίπτωση που είναι βέβαιο ότι ο σύζυγος πρόκειται να βλάψει τη σύζυγο, διότι ο λόγος για τον οποίο γίνεται ο γάμος στο Ισλάμ είναι να διαφυλάξει ο άνθρωπος τον εαυτόν του, να αμείβεται από τον Αλλάχ κάνοντας παιδιά που να λατρεύουν τον Αλλάχ. Αν όμως γίνεται καμία αδικία, τότε γίνεται ο σύζυγος αμαρτωλός. Αυτό καθαυτό οδηγεί στην εφαρμογή της θεωρία  το να εμποδίζεται το κακό αυτό καλύτερα από το να γίνει το καλό.

Παρά το γεγονός ότι όλοι συμφωνούν στο ότι ο γάμος επιβάλλεται στην περίπτωση που υπάρχει φόβος για μοιχεία, όμως θέτουν οι νομοθέτες τον όρο να μην βλάπτεται κανένας. Οι χαναφίτες λένε ότι, στην περίπτωση που υπάρχει φόβος να μοιχεύει κανείς αν δεν παντρεύεται, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει επίσης φόβος να γίνει κάποια αδικία εις βάρος της συζύγου, τότε προηγείται το δεύτερο και απαγορεύεται ο γάμος. Σχολιάζουν μάλιστα αυτό τονίζονται ότι, «η αδικία είναι κάτι που γίνεται εις βάρος του ανθρώπου ενώ η μοιχεία είναι μια πράξη που αφορά τον Αλλάχ και το δικαίωμα του ανθρώπου προηγείται διότι ο άνθρωπος έχει πάντα ανάγκη ενώ ο Αλλάχ όχι». Το ίδιο αναφέρουν οι μαλικίτες και οι σαφι’ίτες.

Φαίνεται, σύμφωνα με όσα καταλαβαίνω, ότι η αδικία είναι ένα αμάρτημα που εξπαιρνά το έγκλημα της μοιχείας. Το κακό που γίνεται εξ αιτίας της μοιχείας είναι λιγότερο από εκείνο που γίνεται λόγω της αδικίας της συζύγου. Αυτό αφορά τη πρώτη σύζυγο, άρα τι μπορεί να γίνει στο δεύτερο και τον τρίτο γάμο με το ενδεχόμενο ότι μπορεί να γίνει και αδικία, επίσης αν πρόκειται να γίνει η αδικία επίτηδες είς βάρος της πρώτης συζύγου;

Μπορεί κανείς να πει ότι αν γίνεται κάποια αδικία μπορεί η σύζυγος  τότε να ζητήσει διαζύγιο και αν ο σύζυγος δεν δέχεται τότε μπορεί να ζητήσει Χούλ απομάκρυνση. Να δίνεται δηλαδή στον άντρα την ελευθερία να πηγαίνει σ’ εκείνη που ποθεί, και η γυναίκα το μόνο  που έχει είναι να δέχεται ή να απομακρυνεται.

Η απάντησή μου είναι ότι αυτό προκεί στη σύζυγο διπλό κακό, από τη μια το κακό της εγκατάλειψης και από την άλλη τον ααναγκασμό να θυσιάζει όλα της τα δικαιώματα, όπως ορίζει το Χούλ, ταυτόχρα όμως ο άντρας κερδίζει διπλό καλό, το δικαίωμά του που του το ορίζει η Σαρί’α επίσης παίρνει όλα τα παράγματα και τα δικαιώματα που αναγκάζεται η γυναίκα να τα αφήσει λόγω του Χούλ.

Για αυτό οι νομοθέτες δεν επιτρέπουν τον γάμο όταν υπάρχει φόβος για αδικία επίσης ότι όταν πρόκειται η γυναίκα έχει μόνο δυο επιλογές να δέχεται δηλαδή ή να ζητά Χούλ. Οι νομοθέτες δίνουν μεγάλη έμφαση στην υπάρχει ευθύνη και να αισθάνεται ο καθένας ότι είναι υπεύθυνος μπροστά τον έταιρό του. Ο γάμος σημαίνει δικαιώματα πριν να είναι στιγμιαία επιθυμία ή απλώς απόλαυση. Είναι μεγάλη ευθύνη όπως την χαρακτηρίζει το Ιερό Κοράνι, «και πώς θα μπορέσετε να το πάρετε απ΄ αυτές, τη στιγμή που ζήσατε κοντά ο ένας με τον άλλον, κι έχουν  πάρει από σας μια ιερή υπόσχεση» (οι Γυναίκες, 21). Οι νόμοι του γάμου έγιναν για το καλό και το συμπέρον της οικογένειας και της κοινωνίας.

Οι έρευνες που έγιναν για τα άστεγα παιδιά έφεραν το αποτέλεσμα ότι 90 % από αυτους ήταν θύματα οικογενειών που αντιμετώπισαν το ζήτημα του γάμου και του διαζυγίου με επιπολαιότητα. Όλα τα ηθικά και κοινωνικά εγκλήματα που γίνονται από το περιβάλλον των αστέγων παιδιά, έχουν ως βάση την υπερβολική χρήση ενός θρησκευτικού δικαιώματος ή την κατανόηση ενός μέρους της αλήθεια και αυτό οδήγησε σε μεγάλο χάσμα ανάμεσα στο κείμενο και την πραγματικότητα.

Οι θεολόγοι επιστήμονες μας στο θέμα του διαζυγίου αναφέρουν ότι αν κάποιος λέει στην γυναίκα του σε χωρίζω τρεις φορές την ίδια στιγμή, αυτό είναι ένας και μόνο χωρισμός και όχι παραπάνω. Παρόλα αυτά υπάρχουν αρκετοί επιστήμονες που διαφέρουν με αυτό, ο Δικαστής Αμπντουλουαχάμπ Αλ-μαλίκιτ θεωρεί ότι είναι αβάσιμη γνώμη. Ο ιμπν Αμπντουλμπάρ λέει ότι, «αυτό δεν το λέει κανένας από τους επιστήμονες». Παρόλα αυτά οι επιστήμονες θεολόγοι από το Αλ-Άζχαρ ασχολήθηκαν με το θέμα αυτό καταλήγοντας ότι το διαζύγιο γίνεται στην συγκεκριμένη περίπτωση μια φορά.

Επίσης το 1929 έγινε Ετζτιχάντ στον προηγούμενο αιώνα σε όσον αφορά το ζήτημα αυτό με αποτέλεσμα να το λογαριάζουν ως διαζύγιο που γίνεται μια και μόνο φορά.Οι περισσότεροι από τους επιστήμονες δεν μπαίνουν σε θέματα τέτοιου είδους  λόγω φόβου. Αυτό αφήνει κλειστό το θέμα του Ετζτιχάντ, αυτό οδηγεί στο γεγονός ότι η σαρί’α κοντεύει να ξαφανιστεί από την πραγματικότητα των ανθρώπων και των κοινωνιών τους. Μερικοί σύγχρονοι επιστήμονες έχουν καταλάβει ότι η απομάκρυνση των θεολόγων νομοθετών από τον φατφά, θα αφήσει τις ισλαμικές κοινωνίες στον «Αλλόν». Έτσι θα υπάρξει δυνατότητα να μιλήσει κανείς για τον χωρισμό της θρησκείας από τη ζωή. επιφανειακά φαίνεται ότι αντιστικόμαστε σ’αυτό ενώ στην πραγματικότητα αυτό γίνεται.

σεβάσμιοι επιστήμονες!

πρέπει να ομολογήσουμε ότι ζούμε μια πραγματική κρίση που πληρώνουν οι μουσουλμάνοι το ακριβό τίμημά της όπου και αν βρίσκονται. Αυτό γίνεται λόγω του φόβου από το να ρθούμε σε επαφή με τη Σαρί΄α που την περιγράφουμε ως βασικό νόμο που κάνει για όλες τις εποχές και όλα τα μέρη. Επίσης ο θεολόγος καμία φορά είναι πολύ μακριά από το ζήτημα που ερευνά. Και λόγω των φατφάδων που έρχοναι από χώρες μακρυνές και δεν λογαριάζουν τις καταστάσεις των κοινωνιών. Δεν λογαριάζουν την το γεγονός ότι μπορεί ένας φατφάς να μην κάνει για όλα τα μέρη, δηλαδή αυτό που γίνεται για το Κάιρο, δεν γίνεται για το Δελχί, ούτε για το Μόσκο και το Παρίσι.

Ενώ σε όσον αφορά το θέμα του συνεδίου ας μου επιτρέψε ο σεβάσμιος Μοφτής της Αιγύπτου να εκφράζω την άποψή μου ότι ο όρος της μουσουλμανικής μειονότητας είναι ξενόφερτος για την ισλαμική μας κουλτούρα. Το Αλ-Άζχαρ αποφεύγει να το χρησιμοποιεί στις δηλώσεις και στα έγγραφά του. Διότι είναι ένας όρος που οδηγεί στη διχόνοια και τον διχασμό. Η ισλαμική μας κουλτούρα αναγνωρίζει μόνο τον πατριωτισμό. Είναι κάτι που έγινε στην Μεντίνα. Αυτό το επιβεβαιώνει το εξής, «Έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις με μας». Ο Βρετανός μουσουλμάνος είναι επίσης Βρετανός πολίτης που έχει όλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις. Το ίδιο ισχύει και για τους χριστιανούς πολίτες της αιγύπτου. Αυτό θα κόψει το δρόμο μπροστά στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που χρησιμοποιούν αυτά τα θέματα για να τεμαχίσουν μια χώρα.

Ενώ η εκπαίδευση των ιμάμηδων για να λαμβάνουν τον φατφά είναι εξήσου πολύ σημαντικό. ο Αιγυπτιακός Οίκος του Φατφά έπρξε πολύ καλά και  κινήθηκε με υπευθυνότητα. Επίσης το Αλ-Άζχαρ διαδραμματίζει μεγάλο ρόλο στο θέμα αυτό, επειδή συμβάλλει δυναμικά στην εκπαίδευση των ιμάμηδων επίσης ασχολείται με τα σοβαρά εκείνα ζητήματα που απασχολούν τους μουσουλλμάνους. Γι’ αυτό υπάρχουν διαλέξεις που γίνονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμού Απόφοιτων του Αλ-Άζχαρ. Εκπαιδεύονται ιμάμηδες στο Αφγανιστά, Πακιστάν στην Κίνα, στην Βρετανία στην γιεμένη και άλλες χώρες στην Αφρική και την βόρεια Αμερική.

Εύχομαι να υπάρχει συνεργασία με τον οργανισμό αυτό για να έχουν τα απαραίτητα αποτελέσματα.

σεβάσμιοι αδελφοί!

Σας ζητώ συγνώμη για την μακριά αγόρευση

Σας ευχαριστώ θερμά

Ειρήνη σε σας και ευλογία του Αλλάχ

 

Print
5597 Rate this article:
No rating

Please login or register to post comments.

أقسم بالله العظيم أن أكون مخلصًا لديني ولمصر وللأزهر الشريف, وأن أراقب الله في أداء مهمتى بالمركز, مسخرًا علمي وخبرتى لنشر الدعوة الإسلامية, وأن أكون ملازمًا لوسطية الأزهر الشريف, ومحافظًا على قيمه وتقاليده, وأن أؤدي عملي بالأمانة والإخلاص, وأن ألتزم بما ورد في ميثاق العمل بالمركز, والله على ما أقول شهيد.