Η εισήγηση του Μεγάλου Ιμάμη με ευκαιρία τον «εορτασμό της γέννησης του Προφήτη» 1439μ.Η.- 2017 μ.Χ. Στην αίθουσα συνεδρίων του Αλ-Άζχαρ
Η εισήγηση του Μεγάλου Ιμάμη με ευκαιρία τον «εορτασμό της γέννησης του Προφήτη»
1439μ.Η.- 2017 μ.Χ.
Στην αίθουσα συνεδρίων του Αλ-Άζχαρ
11 Ραμέε αλ-Αούλα, 1439 μ.Η.
29 Δεκεμβρίου, 2017 μ.Χ.
Εν ονόματι του Πανελεήμονος και του Πολυφιλεύσπλαχνου
Η δόξα ανήκει στον Αλλάχ, και ειρήνη και ευλογία να έχει ο Προφήτης μας ο Μουχάμμαντ και οι σύντροφοί του.
Κύριε πρόεδρε Αμπντουφαττάχ αλ-Σίσι, Δρόεδρος της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου, ο Αλλάχ να τον φυλάξει και να τον καθοδηγήσει!
Αξιότιμοι ακροατές,
Την ειρήνη και την ευλογία του Αλλάχ να έχει!
Ο εορτασμός μας για την γέννηση του Προφήτη, στην πραγματικότητα συμβολίζει την φραγιστική αποστολή., την τελευταία θεϊκή αποστολή, που οδήγησε την ανθρωπότητα στον σωστό δρόμο και την έσωσε από το σκοτάδι και την περιπλάνηση. Η αποστολή κατάφερε να κάνει αυτό αφού έσωσε τον ανθρώπινο νου από τα δεσμά, την εξουσία της φυλής, και απελευθέρωσε την ανθρώπινη συνείδηση από τα δεσμά της τυραννίας και από υποδούλωση. Δέκα περίπου χρόνια μετά τον θάνατο του Προφήτη[1], άρχισαν οι δυναστείες των τυράννων να πέσουν η μια μετά την άλλη. Μετά άρχισε η ανθρωπότητα, για πρώτη φορά στην ιστορία, να εισπνέσει την αύρα της ελευθερία και να απολαύσει την δικαιοσύνη, και να γνωρίσει την έννοια της δικαιοσύνης μεταξύ των ανθρώπων και το καθήκον που έχει να υπερασπιστεί τον άνθρωπο από τον συάνθρωπό του.
Ο αλ-Ταμπαράνυ σημειώνει ότι όταν ο Ρεμπέε ιμπν Αμείρ, ένας από τους μουσουλμάνους αρχηγούς, συναντήθηκε με τον Ρούστουμ τον Πέρση ηγέτη, για να διαπραγματευτεί μαζί του πριν αρχίσει ο πόλεμος, στην μάχη αλ-Καντισίγια, τον ρώτησε ο Πέρσης ηγέτης: Γιατί ήρθατε; Του απάντησε, «ο Αλλάχ μας έστειλε για να σώσουμε όσους τους ανθρώπους από την ανθρωπολατρία για να λατρεύουν μόνο τον Αλλάχ και για να τους βγάλουμε από την στενότητα της ζωής στις εύνοιες και τις χαρές της.[2] Αυτές είναι λίγες λέξεις που δείχουν την λαχτάρα που είχε αυτός ο άνθρωπος για την ελευθερία και για να ζήσουν όλοι οι άνθρωποι ελεύθεροι υπό αυτήν την νέα θρησκεία.
Ας σκεφτούμε τα λόγια του «από την στενότητα της ζωής στις εύνοιες και τις χαρές της», για να δούμε πώς η ζωή των ανθρώπων εκείνης της εποχής ήταν σε άθλια κατάσταση κάτω από την τυραννία των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών τους συστημάτων, και ότι αυτή η αποστολή ήρθε για να απελευθερώσει τον νου και την σκέψη και τα αισθήματα του ανθρώπου.
Ο στόχος της για την απελευθέρωση του ανθρώπου βασιζόταν στην ελευθερία που στηριζόταν στην δικαιοσύνη και που εξασφάλιζε να το δίκαιο του κάθε ανθρώπου. Διότι χωρίς δικαιοσύνη, φθέρεται η ελευθερία και μετατρέπεται σε χάος που καταστρέφει όλες τις ανθρώπινες αρχές.
Αξιότιμοι,
Αν είναι η αποστολή του Προφήτη απαραίτητη για την καθοδήγηση της ανθρωπότητας, τότε η απομάκρυνση από αυτή αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για τους πολιτισμούς και τις κοινωνίες.
Η ιστορία επιβεβαιώνει ότι οι πολιτισμοί έπισαν λόγω μερικών αιτιών, που τα αναφέρει και το Ιερό Κοράνι και προειδοποιεί τους ανθρώπους από αυτά τα αίτια. Από τα αίτια είναι η απομάκρυνση από τον σωστό δρόμο που χάραξε ο Προφήτης για τους ανθρώπους και τις κοινωνίες, και η μη εφαρμογή των ενάρετων ηθών και του έλεους μεταξύ των ανθρώπων. Τονίζει ο Προφήτης (ΕΕΑΕ) «έχω σταλεί για να τελειοποιήσω τα ήθη», επίσης είπε, «ω! Άνθρωποι! Εγώ είμαι χαρισμένο έλεος», και τονίζει ο Αλλάχ στο Κοράνι, «δεν σε στείλαμε παρά μόνο ως έλεος για όλα τα δημιουργήματα», (αλ-Ανμπιγιά, 107).
Ο εκτροχιαμός από την πορεία των προφητών γίνεται όταν κάποιος καταπολεμά την θρησκεία και προσκαλεί για απιστία και αθεϊσμό. Επίσης γίνεται με έναν άλλον πιο επικίνδυνο τρόπο, όταν οι τρομορατικές οργανώσεις, που του οδηγούν οι αρρωστημένες φαντασιώσεις τους ότι είναι υπεύθυνοι για όλους τους ανθρώπους στην γη και ότι είναι οι μοναδικοί που κατέχουν την σωστή ερμηνεία του Κορανίου.
Αυτές οι οργανώσεις, θεωρούν λανθασμένα, ότι όποιος δεν υιοθετεί την ιδεολογία τους από τους μουσουλμάνους είναι άπιστος. Και κατά την κρίση τους ο άπιστος επιτρέπεται να λεηλατήσουν την περιουσία του και να τον σκοτώσουν. Τέτοιες οργανώσεις δεν υπάρχουν μόνο μεταξύ των μουσουλμάνων, αλλά και σε άλλες θρησκείες, και αυτό που διαδίδεται ότι η τρομοκρατία είναι ισλαμικό δημιούργημα και ότι φνεύει τους αλλοθρήσκους, είναι καθαρά ψεύματα και μύθοι. Διότι η πραγματικότητα τονίζει το αντίθετο και τα ιστορικά βιβλία αναφέρουν πολλά τρομοκρατικά γεγονότα που ανάγονται σε θρησκείες, πολιτικά και κοινωνικά ρεύματα.
Δεν θέλουμε να απομακρυνθούμε από τα θλιβερά γεγονότα που διατάραξαν τις καρδιές των μουσουλμάνων την προηγούμενη Παρασκευή, και τάραξαν όλη την ανθρωπότητα στην Δύση και την Ανατολή. Το έγκλημα που έγινε στο τέμενος αλ-Ρούντα ήταν απάνθρωπο, είναι ένα έγκλημα που δείχνει την αθλιότητα εκείνουν που το έπραξαν, ένα έγκλημα που δεν γίνεται ούτε από άνθρωπο ούτε από θηρίο. Αυτές οι σφαίρες που θέρισαν τις ψυχές των ανθρώπων, αποτελούν κήριξη πολέμου ενάντια στον Αλλάχ και τον Απεσταλμένο του μέσα στον οίκο του Αλλάχ.
Αυοί δεν ήταν οι πρώτοι που κάνουν ένα τέτοιο έγκλημα σ’ ένα τέμενος του Αλλάχ, διότι το ίδιο έγινε όταν σκοτώθηκε ο χαλίφης Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ, ενώ προσευχόταν, και σκοτώθηκε ο χαλίφης Οθμάν ενώ ανάγνωσκε το Κοράνι και το αίμα του χύθηκε πάνω στις σελίδες του Κορανίου. Και σκότωσαν οι Χαουάριτζ τον Αλί, ενώ καλούσε τους ανθρώπους για την προσευχή της αυγής.
Πρέπει να γνωρίσουν οι δικοί μας συμπολίτες στην περιοχή Μπ’ρ Σάμπε ότι οι Χαουάριτζ έκαναν το ίδιο με τους συντρόφους του Προφήτη όχι μόνο αλλά τους κατηγόρησαν ότι αλλαξπίστησαν.
Τα συλληπητήριά μας κύριε πρόεδρε, σε σας και στον αιγυπτικακό μας λαό και παρακαλούμε τον Αλλάχ να δείξει έλεος στους χαμένους και να τους έχει στον παράδεισό του και να δώσει υπομονή στις οικογένειές τους και ευχόμαστε γρήγορη ανάρρωση τους τραυματείς.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να ζητήσω ταπεινά την συγχώρηση από τον Προφήτη, για τις άχαρες πράξεις μερικών ανθρώπων που εκτροχιάστηκαν από την σωστή πορεία του. Αυρίο θα μάθουν εκείνοι οι άνθρωποι όταν την ημέρα της κρίσεως θα αποκλειστούν από την μεσολλάβησή σου και θα μάθουν ότι θα έχουν κακή κατάντια.
Σας ευχαρισώ πολύ
Ειρήνη και ευλογία του Αλλάχ να έχετε
Ο Άχμαντ αλ-Ταγιέμπ
Μεγάλος Ιμάμης του αλ-Άζχαρ
[1] Οι μουσουλμάνοι χαρακτηρίζουν την μάχη εκείνη «Νιχάουντ» που έγινε το 19 μ.Η. / 640 μ.Χ. ως την μεγαλύτερη πόρθηση, όπου έχουν νικήσει θρεαμβευτικά τον τελευταίο πέρσικο στρατό και έχει τελειώσει οριστικά η Πέρσικη Αυτοκρατορία. Husain Mu’nes, Atlas Tarikh al-Islam, p. 129). Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία έπεσε μεταξύ 12 και 16 μ. Η. και αυτή ήταν η χρονιά που παρέδωσαν τα κλειδιά της Ιερουσαλήμ στα χέρια του Όμαρ την ευλογία του Αλλάχ να έχει, βλ. Στο ίδιο, 126.