Ο Πολιτισμός και η Ανοικοδόμηση της Γης
Ο Πολιτισμός και η Ανοικοδόμηση της Γης
O Παντοδύναμος Αλλάχ έχει προσδιορίσει το πολιτιστικό έργο του ανθρώπου σ’ αυτό το σύμπαν:
«Είναι Εκείνος που σας έπλασε από τη γη, και σας βοήθησε να καλλιεργήσετε τη γη και να κατοικείτε σ' αυτή.» (Χούντ, 61).
Αυτό σημαίνει ότι ο Αλλάχ έχει εκχωρήσει στον άνθρωπο την κατοίκηση της γης για να χτίσει τον πολιτισμό, που απαιτεί την εκχέρσωση των γαιών για να μπορέουμε να ζούμε πάνω της και να επωφεληθούμε από τα πλούτη της. Η οικοδόμηση που αναφέρεται στο ιερό εδάφιο είναι η ζήτηση της κατασκευής. Αυτός ο όρος δεν έχει καμιά σχέση με το αρνητικό νόημα που την γνωρίσαμε τις εποχές της ξένης ενασχόλησης στον Ισλαμικό και μη Ισλαμικό κόσμο. Η έννοια δηλαδή που συνδέεται στο μυαλό μας με τις έννοιες της καταστροφής, της λεηλασίας. Επίσης, συνδέεται με την αποτρόπαια εκμετάλλευση της χώρας και του ανθρώπου.
Ο Αλλάχ όπλισε τον άνθρωπο με την επιστήμη, η οποία θεωρείται στο Ισλάμ «ένα θρησκευτικό χρέος». Η κατασκευή της γης μ’ αυτόν τον τρόπο δεν είναι αποκλειστικά ο πολιτισμός, ούτε η ανοικοδόμηση, άλλα και οι δυο αυτοί παράγοντες είναι η μια πλευρά της κατασκευής. Αυτούς τους παράγοντες μπορούμε να τους ονομάσουμε «ο πραγματικός πολιτισμός» ή «ο υλικός πολιτισμός». Η άλλη πλευρά με την οποία έχει ολοκληρωθεί ο πολιτισμός – η κατασκευή της γης, σύμφωνα με την Κορανική έκφραση – περιλαμβάνει όλες τις θρησκευτικές, πνευματικές, ηθικές και αισθητικές του αξίες. Με άλλα λόγια, ο αληθινός πολιτισμός τοποθετεί τον άνθρωπο στην κορυφή των στόχων του.
Η έννοια του πολιτισμού στην ισλαμική προοπτική δεν έχει απομακρυνθεί πολύ, αλλά συνδέει τον πολιτισμό με την πραγμάτωση της Θεϊκής βούλησης. Ως εκ τούτου, μπορεί να ειπωθεί ότι ο πολιτισμός στην ισλαμική προοπτική, σημαίνει τη πραγματοποίηση της Θεϊκής βούλησης σχετικώς με την κατασκευή της γης υλιστικά και πνευματικά. Επομένως, θα πραγματοποιηθεί η έννοια της διαδοχής για τον άνθρωπο στην γη.
Δεν είναι αρκετός ο έλεγχος των δυνάμεων της φύσης από τον άνθρωπο για να χτιστεί ο πολιτισμός. Χρειάζεται επίσης να ελεγχτούν οι εσωτερικές επιθυμίες, οι ιδιοτροπίες και οι πόθοι του ανθρώπου για να συμφωνούν με τις ηθικές αξίες. Με αυτόν τον τρόπο, πραγματοποιείται η κατασκευή της γης όπως την ήθελε ο Αλλάχ. Ο άνθρωπος έχει σχέση με τον Δημιουργό του σύμπαντος, η οποία τον κατευθύνει προς τον σωστό δρόμο για να μην χαθεί. Όμως, κατά συνέπεια, ο άνθρωπος νομίζει ότι είναι ο κύριος αυτού του σύμπαντος, συμπεριφέρεται αλαζονικά ή υπερήφανα, επισκιάζει και διαφθείρει στη γη με αποτέλεσμα να γίνει ένας απολίτιστος άνθρωπος και να απομακρυνθεί απολυτά από τον πολιτισμό και την ανθρωπότητα.
Μπορεί να λεχθεί, βάσει των ανωτέρω, ότι το σωστό νόημα του πολιτισμού είναι η υλική και πνευματική πρόοδος του ανθρώπου. Επομένως αυτές οι δυο έννοιες δεν διαχωρίζονται από τις ανθρώπινες αξίες. Η έννοια του πολιτισμού συνδέεται με την έννοια της προόδου, δηλαδή ο πολιτισμός θεωρείται ένα προοδευτικό άλμα με όλη τη σημασία της λέξης. Είναι προοδευτικό στην σκέψη, την συμπεριφορά, το πως ασχολούμαστε με τους ανθρώπους και τα πράγματα. Όλα αυτά είναι στο πλαίσιο ενός συστήματος αξιών που υπερβαίνει το στενό φυλετικό πλαίσιο στον ευρύτερο ανθρώπινο κύκλο.
Το Ισλάμ έχει διαδραματίσει ένα τεράστιο ρόλο στο να επιστήσει το ενδιαφέρον των ανθρώπων σ’ αυτόν τον ευρύ ανθρωπιστικό κύκλο, τονίζοντας το ολοκληρωμένο ανθρώπινο στοιχείο. Το Ιερό Κοράνι λέει:
«Ω! Εσείς οι άνθρωποι! Σας έχουμε πλάσει από έναν (μόνο) άνδρα και μια (μόνο) γυναίκα, και σας κάναμε σε λαούς - Έθνη και Φυλές για ν' αναγνωρίζει ο ένας τον άλλο» (Τα Διαμερίσμαυα, 13)
1- Το εδάφιο μας ενημερώσει σχετικά με μερικές αλήθειες:
2- Το κάλεσμα κατευθύνεται προς όλους τους ανθρώπους.
3- Η ενότητα της ανθρώπινης προέλευσης.
4- Υπάρχουν μη ουσιώδεις διαφορές μεταξύ των εθνών και των λαών.
Διότι αυτές οι διαφορές δεν έχουν καμιά σχέση με την ουσία του ανθρώπου ως άνθρωπος. Θεωρούνται ένα σημείο αφετηρίας για την γνωριμία μεταξύ τους ανθρώπους λόγω της κοινής προέλευσης «Αδάμ».
Η γνωριμία αυτή θεωρείται κλειδί της αμοιβαίας κατανόησης και συνεργασίας μεταξύ των ανθρώπων, προκειμένου να εδραιωθούν οι κοινές ανθρώπινες αξίες. Για τον λόγο αυτό, στο Ισλάμ το να γίνει μια επίθεση σε βάρος ενός ανθρώπου, θεωρείται επίθεση που γίνεται εις βάρος όλης της ανθρωπότητας. Αντιθέτως, το να ωφεληθεί ένας άνθρωπος ισούται με το να ωφεληθεί όλόκληρη η ανθρωπότητα. Σημαίνει αυτό ότι το Ισλάμ τοποθέτησε τον άνθρωπο στην σωστή του θέση, όπως επίσης πως το Ισλάμ θεωρείται ως η θρησκεία της ανθρωπότητας με όλη τη σημασία της φράσης.
Ως εκ τούτου, ο πυρήνας οποιουδήποτε αληθινού πολιτισμού είναι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος είναι ο δημιουργός του πολιτισμού και την ίδια στιγμή είναι ο σκοπός του. Στο θέμα του ανθρώπινου νοήματος για τον πολιτισμό, δεν υπερβάλλουμε αν πούμε ότι ο πολιτισμός εξαφανίζεται όταν δεν συμπεριλαμβάνει το ανθρώπινο νόημα, διότι όταν χάνεται τότε η ψευδής ηθική και ο ψευδής πολιτισμός αρχίζουν και εμφανίζονται.
Αν ο Άγγλος γνωστός φιλόσοφος «Τόμας Χούπεζ» φαντάζεται τον άνθρωπο ως λύκο και ότι όλοι οι άνθρωποι μάχονται αλλήλους, η ισλαμική προοπτική - η οποία συμφωνεί με τον αληθινό πολιτισμό και περιγράφει την ουσία του – θεωρεί ότι τα άτομα και οι ομάδες πρέπει να πιστεύουν ότι «όλοι είναι υπεύθυνοι ο ένας για τον άλλον». Αυτό σημαίνει κορυφή της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και της αλληλεξάρτησης μεταξύ όλων των ανθρώπων.