سخنرانی فضلیت مآب امام اکبر شیخ الازهر شریف در مراسم تقدیر از دانش آموزان ممتاز سال ۲۰۱۸م مدارس الازهر

به نام خدای بی اندازه مهربان و نهایت با رحم

السلام علیکم ورحمت الله و برکاته، و بعد!

خوشحال می شوم به اینکه از طرف مسجد جامع و دانشگاه الازهر شریف، و به نمایندگی از فرزندان اول نمره دبیرستان ازهری، و از طرف شخص خودم -جلالت مآت محترم آقای پروفسور دکتر علی عبد العال- رئیس مجلس نمایندگان را خوش آمدید بگویم، و از شما قلبا سپاسگزاری می کنم و بر اینکه اهتمام دادید و تلاش پدرانه و بزرگواری نموده بر خوشحالی فرزندان خودشما که اول نمره ها و بهترین های دبیرستان الازهر شریف اند اشتراک نمودید، و آنها را بر تجدید پیمانشان بر طلب علم و وارد شدن در مرحلهء جدید از مراحل آموزش و کسب معارف در بخشها و تخصصات گوناگون تشویق نمودید. در واقع وجود شما در میان فرزندان تان دو خوشبختی بزرگ را به الازهر به ارمغان می آورد، یک خوشبختی اینکه شخص خودشما از بهترین ها و زحمت کشانی تهنیت و تقدیر نمودید که شب زنده داری کردند و سختی و مشکلات را با جدیت متحمل شدند و همه انزژی و وقت و تلاش شان را برای کسب علم و رسیدن به تفوق و تمیز و بهتریت خرج نمودند. خوشبختی دیگر و بزرگتر اینکه شما به نمایندگی از همه ملت مصر و در رأس آن جلالت مآب محترم رئیس جمهور آقای عبد الفتاح السیسی, بهترین ها و اول نمره های این نهاد قدیم را تمجید و تقدیر کردید که این نهاد با همکاری بزرگ ترین دانشگاه های شرق و غرب در تقدم و پیشرفت قرار دارد. برای بار دوم و سوم تشکر از شما جلالت مآب محترم آقای پروفسور دکتر ئیس مجلس نمایندگان. آقایان و بزرگواران! اجازه بدهید تا دو موضوعی را -به طور خلاصه- به حضور تان بیان نمایم که به این مناسب نیک ارتباط دارد: موضوع نخست: باید توجه داشته باشید که دانش آموز الازهر شریف در مراحل ابتدائی، دبستان و دبیرستان همه مضامین را ماده وار و کتاب وار می آموزد که دانش آموزان مدارس آموزش و پرورش می آموزند، سپس دانش آموز ازهری مشقت استثنائی دیگری را متحمل می شود که سنگین تر و شاید ژرفتر بوده باشد، و آن عبارت از: آموختن مضامین ازهری در دو مرحله: دبستان و دبیرستان، با هر دو قسم علمی و ادبی آن می باشد.. آقای پروفسور داکتر/ رئیس مجلس نمایندگان می خواهم به جناب شما بگویم: همانان این دانش آموزان دختر و پسر که در مقابل شما نشسته اند آنها نوعی استثنائی و مختلف از تمیز و بهتریت: از ناحیهء فرهنگ، دانش، معرفت و وسعت اطلاع و آگاهی بر علوم زبان وادبیات و همچنان علوم نقلی و عقلی, می باشند. زیرا من این دو منهج را زمانی آموختم که میان سالهای 1960 الی 1965م قرن گذشته در قسم دبیرستان ازهری دانش آموز بودم. و حجم سختی و مشکلاتی را که دانش آموز ازهری در آموزش ما قبل دانشگاهی متحمل می شود را به خوبی درک می کنم. موضوع دوم: توجه کسانی را جلب می کنم که توانائی دید منصفانه و خالصانه طبیعت منهج آموزشی الازهر شریف را دارد.. همانا این منهج -به طور خلاصه- منهجی است که بر آموزش اسلام آموزش مجرد و خالص برای خداوند و علم و حقیقت تلاش می نماید، و منهجی نیست که آموزش آن طبق اجنده ها، سیاسات یا اموالی بوده باشد که در خدمت اهداف و منافعی استخدام شود که به علم و معرفت از دور یا از نزدیک ارتباط ندارد.. سپس آن منهجی است که بر فرهنگ گفتگو و پذیرش دیدگاه خود و دیدگاه های دیگران بدون تکفیر و تفسیق و تبدیع استوار است، تا وقتی این دیدگاه یا دیدگاه های دیگر دلیلی از قرآن کریم، احادیث پیامبر صلی الله علیه وسلم، اجماع یا قیاس داشته باشد. این منهج تربیتی و گفتگویی در ذهن دانش آموز ازهری از زمان کودکی اش اساس مشروع بودن اختلاف را از نخستین روز آموزشی اش در کلاس اول دبستان تا آخرین درسهای کلاس سوم دبیرستان ترسیخ و مستحکم می سازد، طوری که هر دانش آموز یک مذهب فقهی را از میان مذاهب متعدد اسلامی اختیار می کند و روایات و احکام گوناگون آنرا می آموزد، ذهن او طوری تدریب داده می شود که آمادهء پذیرش آرای دیگران گردد، و اینکه این دیدگاه ها -با وجود اختلافات زیاد آنها- همهء آنها درست و پذیرفته شده و منهج معتدل است، دانش آموزان الازهر در جریان آموزش شش ساله شان اینچنین می آموزند، در حالی که آنها میان دوازده تا هجده سال عمر شان می باشند، بدون تردید عقلیات و وجدان آنها طوری رنگ آمیزی می شود که میانه رو بوده باشد و از بستگی، جانب داری و واقع شدن در گودالهای اندیشه تندروانه و تشدد گرائی و تعصب بر یک مذهب دور بوده باشند چون به نظر انسان تندرو مذهب خود او یگانه مذهب درست پنداشته می شود و دیگر مذاهب باطل، نادرست و گمراهی دانسته می شود، و کسانی که پیرو مذهب مخالف دیدگاه او باشند مخالف دین و سرکش از یوغ اسلام می باشند و در نتیجه خون، مال و آبروی آنها مباح و حلال می گردد. و ما این را انکار نمی کنیم که تاریخ -قدیم و نوین- مسلمانان دچار مذاهب انحرافی و باطلی شده است که طرف دار تندروی، تشددگرائی و تکفیر مذهب -یا مذاهب- مخالف آن می باشند، و لیکن جهالت آشکارا خواهد بود اگر گفته شود: این انحراف و باطل گرائی ویژگی اکثر میراث مسلمانان و تراث اسلامی می باشد، زیرا امانت علمی و تاریخی ایجاب می کند تا گفته شود: این مدارس یا مذاهب تشددگرائی و تندرو, نمونه شاذ در تاریخ تراث بزرگ مسلمانان می باشد، و آنها گاهی رویکار می آیند و بر انسانهای بسیط و عادی و ساده سیطره می کند، لیکن به زود ترین فرصت دوباره افت می کنند و با تمام ثروتها از دینارهای طلا و دراهم نقره که بر آن مصرف شده از هم می پاشد. دختران و پسرانم دوباره و با تکرار تفوق و برتریت شما را تبریک و تهنیت می گویم، و عبور تان از مرحله دبیرستان و وصول تان به مرحله دانشگاهی را به فال نیک می گیرم.. و اگر در این مناسبت بخواهیم نصیحت پدرانهء داشته باشم می گویم -پس از خوف از خداوند متعال در حالت پنهان و آشکار- همیشه به اخلاق چنگ بزنید، و خود را با زیور علم آراسته بسازید، «و گوشزد می کنم که بیشتر سعی و تلاش نمایید»، و آگاه باشید هیچگاه عقول و خرد خویش را در گرو طرفداران شرارت و شیطنت و تخریب قرار ندهید، و از آنها و از فریبکاری های مادی و خدماتی آنها دور باشید طوری که پاکی از خباثت دور می باشد، و همیشه به یاد داشته باشید که خانواده ات ترا تنها برای آموزش علم و معرفت فرستاده است، پس همیشه و شب وروز برای کسب آن خود را فارغ بساز، و بر حفظ و نگهداری وقت تان حریص باشید، و آنرا در چت روم ها، شایعات بی اساس، کارهای بی فائده و بیدارخابی های مضر ضایع نسازید. بدانید! اگر شما همه وقت خویش را به علم بدهید آن تنها جزء خود را به شما می دهد، و اگر شما جزء خود را به آن بدهید پس آن هیچ چیزی خویش را به شما نمی دهد. تشکر از شما.

و السلام علیکم و رحمت الله و برکاته.