الازهر شریف در بیانیه اش پیرامون تراژیدی میانمار
به نام خداوند بخشنده ی مهربان
الازهر شریف در بیانیه اش پیرامون تراژیدی میانمار:
- مسلمانان روهینگیا به حمله های وحشیانه و بربریت روبرو شدند که تاریخ بشریت پیش از این مانند آنرا مشاهده نکرده است.
- مرگ وجدان جهانی سبب این صحنه های وحشیانه و غیر انسانی در میانمار می باشد.
- همه پیمانها و کنوانسیون های بین المللی که حمایت حقوق بشر را عهده دار هستند تنها نقش بر روی کاغذ بلکه دروغ هستند.
- حالت مسلمانان روهینگیا و آنچه که دچار آن هستند ما را به یاد نظام درنده گان جنگل میاندازد.
- اگر این گروه از پیروان هر دین و ملت دیگری غیر از اسلام می بود حتما سازمان های جهانی در مورد آنها موقف دیگری می گرفتند.
- رهبران دینی در میانمار تلاشهای الازهر شریف را به دیوار زدند، و با تندرو های ارتش مسلح کشور برای انجام اعمال کشتار جمعی هم پیمان شدند.
- کشتار جمعی ضد شهروندان مسلمان میانمار ننگین ترین واقعه ی است که ثبت تاریخ این کشور می شود و گذشت زمان آنرا محو نخواهد کرد.
- امکان ندارد الازهر شریف در برابر این نقض های غیر انسانی دست بسته درنگ نماید.
- الازهر شریف برای توقف دادن این قتل عام به زودی جنبش ها و حرکتهای انسانی را بر سطوح عربی و اسلامی و جهانی راه اندازی و رهبری می کند.
- مانند این جرایم برای ارتکاب جرایم تروریستی که همه ی بشریت از آن رنج می برند تشویق و ترغیب می کند.
- ما فریادهای بزرگ انسانی را برای خواستار توقف دادن سیاست تبعیض نژادی و دینی میان شهروندان این کشور راه اندازی می کنیم.
- از موضع گیری متناقض کسی که دارنده ی جایزه ی "نوبل" برای صلح است تأسف می کنیم، که در یک دستش این جایزه و در دست دیگرش جرایمی را می گیرد که "صلح" را در معرض وزش باد قرار می دهد.
بیانیه ی الازهر شریف
واقعا در این چند روز گذشته جهانیان شاهد تصویرهای وحشتناک و ترسناکی از جرایم کشتار و کوچ دادن، و سوزاندن و قتل عام و کشتار های وحشیانه ی بودند که رسانه ها و سایت های ارتباط جمعی به دست نشر سپردند که صدها زن و کودک و جوان و پیر از کسانی که در آستان راخین کشور میانمار محاصره شده بودند را قربانی نمود است، و در آنجا حکومت ایشان را مجبور نموده تا از میهن خویش زیر فشار تجاوز ها و حملات چنان وحشیانه ی بربریت فرار نمایند که بشریت پیش از آن مانند آنرا سراغ ندارند، و برخی از ایشان از درد پیاده روی و سختی گرسنگی و تشنگی و گرمی آفتاب سوزان جان باختند، و برخی دیگری ایشان را موجهای پر تلاطم دریا در حالی بلعیده است که فرار از ظلم ایشان را به سوار شدن بحر مجبور ساخته است.
در واقع اگر وجدان های جهانی و صاحبان آن زنده می بودند و همراه آنها همه مفاهیم اخلاقی و انسانی نمرده بود، و به مرگ آنها صدای عدالت و آزادی و حقوق بشر سکوت مقبره را به خود نمی گرفت هرگز چنین صحنه های وحشتناک و غیر انسانی واقع نمی شود، واقعا همه کنوانسیون های بین المللی که عهده داد حمایت حقوق بشر و صلح جهانی برای ملت ها هستند و حق آنها بر زندگی آرام در سرزمین شان را تضمین می کنند همه ی آنها نقشی بر کاغذ و بلکه دروغی هستند که سزاوار ارزش قلمی نیستند که به واسطه ی آن نوشته شده اند.
و تنها اکتفا به محکوم کردن در برابر آنچه که مسلمانان روهینگیا از جرایم قتل عام و نسل کشی با روشهای خیانت بار دچار آن هستند فایده ی جدی در بر ندارد، و این حالتی که مسلمانان روهینگیا دچار آن هستند ما را به یاد روش وحشیگری های درندگان جنگل میاندازد، و همچنان درخواست های خجالت آور و مشکوک را که سازمانهای جهانی و بشری برای نجات شهروندان مسلمان از تجاوز ارتش برمه و حکومت میانمار راه اندازی نموده اند این درخواست ها نوعی از بیهودگی و ضایع ساختن وقت می باشد، و ما مطمئن هستیم که اگر این طایفه ی مظلوم از شهروندان میانمار, یهودی یا مسیحی و یا بودایی و یا از پیرو هر دین و ملت دیگری غیر اسلام می بودند این سازمانهای جهانی در برابر آن حتما موقف دیگری قوی و سریعی اتخاذ می کردند.
در واقع هنگامی که الازهر شریف با همکاری شورای حکمای مسلمانان در اوایل همین سال شماری از رهبران جوانی را به نمایندگی همه گروههای دینی و نژادی از جمله راهبان و پیروان ادیان میانمار مهمان کرد تلاش نمود تا اینکه گروهها و قبیله های متخاصم در آستان راخین را با هم جمع نماید و دیدگاههای اختلافی ایشان را با هم نزدیک سازد، و این تلاش الازهر شریف نخستین گامی برای نهادن این واقعه بر راه درست صلح بود. مگر اینکه برخی از رهبران دینی در میانمار این تلاش ها را بر دیوار زدند (نقشی بر آب نمودند)، و وجدان های شان اجازه داد تا همراه ارتش مسلح کشور برای انجام جرایم قتل عام و نسل کشی و پاکسازی قومی بر ضد شهروندان مسلمان این کشور با صورت وحشیگری که پیشانی انسان از آن عرق شرم می کند هم پیمان شوند، و این موقف که همه ی ادیان آنرا رد می کنند به زودی به حیث ننگین ترین واقعه ی میانمار ثبت تاریخ می شود که گذشت زمان آنرا نابود نخواهد کرد.
با در نظر داشت مسئولیت دینی و بشری خویش، و با پایبندی بر رسالت جهانی اش امکان ندارد الازهر شریف در برابر این قانون شکنی های غیر انسانی دست بسته درنگ نماید، و به زودی الازهر شریف جنبش های انسانی را بر سطوح عربی و اسلامی و بین المللی برای توقف دادن چنین کشتار های جمعی که بهای آنرا تنها شهروندان مسلمان میانمار می پردازند راه اندازی و رهبری می کند، و الازهر از همه نهادها و سازمانهای بین المللی و گروههای حقوق بشر در جهان می خواهد که وظیفه ی خویش را بخاطر روی دست گیری اجراءات ضروری و مناسب برای تحقیق در باره ی این جرایم بد و ناپسند, به صورت درست انجام بدهند، تا اینکه مرتکب های آن پیگیری و به دیوان بین المللی دادگستری (دادگاه جهانی) سپرده شوند تا این که به حیث مجرم جنگی محاکمه شده به جزای اعمال شان از ارتکاب جنایات وحشتناک برسند.
و باید همگان بدانند که مانند این جرایم قویترین و بزرگترین سببی است که بر ارتکاب جرایم تروریستی که همه ی بشریت از آن رنج می برند تشویق و ترغیب می کند.
ما از اینجا: از مصر قلب عرب و اسلام، و از الازهر شریف فریاد بزرگ بشری را راه اندازی نموده از اتحادیه ی عرب و سازمان تعاون اسلامی و اتحاد کشورهای اروپایی و سازمان ملل متحد، و به ویژه شورای امنیت این سازمان، و پیش از همه از تصمیم گیرندگان کشورهای عربی و اسلامی می خواهیم تا جنبش و تحرکات فوری را روی دست گرفته نهایت تلاش خویش را از طریق فشار سیاسی و اقتصادی به خرج دهند تا حکومت و قدرت میانمار را بر راه رشد و صواب بر گردانند، تا اینکه از سیاست تبعیض نژادی و دینی میان شهروندان دست بردارند.
و نباید فراموش کرد که الازهر شریف از موقف گیری دوگانه و متناقض کسی که به یک دست خود جایزه ی صلح «نوبل» را گرفته و با دست دیگرش همه جرایمی را تبرک و تأیید می کند که «صلح» را در معرض وزش باد قرار داده آنرا تنها لفظی بدون معنا و مفهوم می گرداند تأسف خود را ابراز می نماید.
و در پایان، به برادران برمه ای مان می گوییم:.. در برابر این تجاوز وحشیانه صبر و شکیبایی کنید.. و ما با شما هستیم و هرگز شما را تنها نمی گذاریم.. و خداوند مدد گار شما است.. و بدانید که خداوند عمل مفسدان را اصلاح و پیروز نمی گرداند، و بناء: { وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ}، ترجمه: «و کسانی که ستم کردند به زودی خواهند دانست که به چه بازگشت گاهی باز می گردند» (سوره الشعراء: آیه 227).
درود و رحمت و برکات خداوند بر شما.
نوشته شده در: 17 ذی الحجة سال 1438هـ
برابر بــــــــا: 8 سپتامبر سال 2017م.
احمد الطیب
شیخ الازهر شریف