شيخ الازهر بارها و بارها نشان داده است كه داعش تجاوزگران و جنگجويان با خدا ورسولش ومفسدين در زمين هستند، و اولى الامر بايد با آنها مبارزه كنند، و دنيا را از شر آنها آزاد كنند، و حكم خدا در باره آنها در قرآن مشخص است. 

خدا حكم شرعى را در باره آنان كه به دروغ ادعا ميكنند كه حكم آنان مطابق است با آنچه خدا نازل كرده، و حاكمان و مردم را كافر ميخوانند، ودر زمين فساد ميكنند، در قرآن مشخص كرده است؛ خدا در قرآن ميگويد: 

(إِنَّمَا جَزَاء الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُواْ…) [المائدة: 33]

ترجمه: [سزاى كسانى كه با خدا و رسولش به جنگ بر ميخيزند و در زمين به فتنه وفساد ميكوشند جز اين نيست كه كشته شوند …]، پس سزاى آنها در قرآن كشتن در دنيا و عذاب عظيم در آخرت است.

پاسخ امام بزرگ پاسخ شرعى، ميانه رو، ومعتبر است كه ناشى از عقيدهء درست كه به يكى از مسلمانان بسبب گناهى حكم كافر بودن ندهد حتى اگر اين گناه بزرگ بود.

حضرت امام بزرگ نشان داده است كه شايسته نيست كه مثل داعش باشيم، و در آنچه افتاده اند بيفتيم، و حكم كافر بودن به حاكمان و مردم بسبب گناهى بدهيم حتى اگر اين گناه بزرگ بود. حضرت امام بزرگ نيز نشان داده است كه پايه هاى ايمان اين است: (ايمان به خدا، فرشتگان، كتابهاى آسمانى، پيامبرانش، روز آخر ، و ايمان به قدر خواه خير باشد خواه شر)، و مسلمان از ايمان خارج نشود مگر اينكه يكى از اين پايه ها را منكر شود، اما  اگر او يكى از اين پايه ها را منكر نميشود، پس او هنوز

در دايره ايمان باشد، حتى اگر او مرتكب گناه هاى بزرگ باشد، و هيچى نميتواند او را از اين دايره خارج كند مگر آنچه او را در آن داخل كرد.

اين پاسخ امام بزرگ به پرسش مورد بحث است كه برخى از رسانه ها آن را تحريف كردند، و بخشى از آن بصورت غير كامل  و نادرست گرفتند، و از آن سوء استفاده كردند.

ما از كسانى كه خواستار كافر خواندن داعش ميشوند، تعجب ميكنيم، (و از آنها ميپرسيم:) چه نفعى بر كافر خواندن آن مترتب است؟ چيزى كه مهمتر از كافر خواندن آن اين است:  اجرا كردن حكم خدا بر آنها، كشتن ونابود كردن آنها، آزاد كردن دنيا از شر آنها …