دوستى غير مسلمانان ولو باشند از دشمانان كفر  محسوب نمى شود ، بلكه  جرم بزرگ است  جزامى دهد بر اين   كار ولى امر مسلمانان   جهت ترساندن خيانت كار از خيانت او وليكن باقى ميماند مسلمان حكم نمى شود بكفرش .
ودليل بر اين روايت ا ست   از بخارى (1) در صحيح او اين كه  علي  رضى الله عنه فرموده است  (فرستاده اند مرا رسول الله "صل الله عليه وسلم " من وزبير  ومقداد پسر اسود فرمودند:  به سمت باغ  (به نام) خاخ  برويد، در آنجا زني است كه همراه او نامه‌اي است ؛ نامه را از او بگيريد .
ما به سرعت سوار اسب‌ها شدیم و به آنجا رفتيم و در آنجا آن را ديديم ؛ به او گفتيم نامه را بده ؛ در پاسخ گفت : من نامه‌اي به همراه ندارم ؛‌ به او گفتيم كه يا نامه را مي‌دهي و يا لباس‌هايت را (براى جستجو) از تنت بيرون آوريم ؛ او نامه را از بين موهاي بافته شده خويش بيرون آورد. ما نامه را به نزد رسول خدا (صلى الله عليه وآله) برديم. نامه از طرف حاطب بن ابي بلتعه به گروهي از مشركين مكه بود و در آن خبر بعضي از كارهاي رسول (صلى الله عليه وآله) را داده بود. رسول خدا (صلى الله عليه وآله) به حاطب فرمودند: اين چيست ؟ در پاسخ گفت: اي پيامبر! در مورد من شتاب مكن؛ من شخصي هستم كه با قريش وصلت كردم و از خود آنان نيستم ؛ مهاجريني كه همراه شما هستند ، در مكه بستگاني دارند كه از خانواده و اموال آنان محافظت مي‌كنند؛‌ و از آنجايى كه در مكه بستگان ندارم، من نيز دوست داشتم كه در مكه ياوري داشته باشم كه از بستگانم حمايت كند؛ و اين كار را از روي كفر و ارتداد و يا رضايت به كفر بعد از اسلام انجام ندادم . رسول خدا فرمودند: به شما راست گفت ،" عمر رضي الله عنه  گفت: اي رسول خدا "صلى الله عليه وسلم " به من اجازه دهيد گردن اين منافق را بزنم! حضرت فرمودند: او در بدر حاضر بوده است؛ و تو چه مي‌داني؟ اميد است كه خدا نظر رحمتي به اهل بدر كرده باشد و گفته باشد كه هرچه مي‌خواهيد بكنيد كه من گناهان شما را بخشيدم!.
 پیامبر صلى الله عليه وسلم او را نکشتند و حكم به كافر بودن حاطب ابن بلتعه ندادند. با این حال، اين یک جنایت بزرگ است، و تقدير مجازات آن مربوط به ولى امر، و ممكن است به اعدام برسد.