اين سخن نادرست است زيرا كه پيامبر خداوند صلى الله عليه وآله وسلم با مشركان، كليميان و مسيحيان زندگانى كردند، همهء آنها به عمل واخلاق زيبا حضرت خود قائل شدند، و ايشان (صلعم) با آنان جنگ نمى كردند تا با او دشمنى كردند، ايشان را در دين خودند آزار مى كردند. و سيرت زندگى رسول خداوند صلى الله عليه وآله وسلم رابطه خودند با پيروان اديان ديگر و همكارى خودند با آنان در مصالح عمومى را ثابت ميكند. چگونه اين درسته است و پيامبر خداوند همسايه يهودى خودند را عيادت ميكردند، و زن يهودى او را به خوردن غذا دعوت كرد و او قبول شد؟ اربتاطات با آنان قطع نمى شدند و تحريم آنان سفارش نمى كردند، و رسول خداوند (صلعم) داناترين به قرآن كريم هستند، و ترس ترين از خدواند هستند.به اين طرز دين خداوند را اعمال كردند، آيا دين خودما از خدواند وپيامبر (صلعم) يا از مشوب كنندگان چهره دين خداوند را ميگيريم؟