واقعاً مفهوم ولاء و براء مطابق حال صلح و حال جنگ است. به عبارت ديگر، دوستى و نيكى در زمان صلح ميباشد، ودر زمان جنگ مسلمان بايد حمايت از دولت و دين خود را به موازات با حفظ دوستى و نيكى ميكند. اگر در امانت را خيانت كرد و غير از مسلمانان را دوست گرفت و دين و دولت خود را فروخت و دشمن -صرف نظر از دين اين دشمن- عليه پيامبر دين و دولت خود را كمك كرد، حتماً او را مطرود و مرتكب يك گناه كبيره است و موجب تعزير ميباشد و مقدار بتعزير ستگى به نظر حاکم شرع دارد براى انجام منفعت و بازداشتن ديگران از ارتكاب مثل اين گناه كبيره است.