Ümmü Seleme, bi'setten onbeş sene önce Mekke'de doğdu. Hind isminden çok Ümmü Seleme künyesiyle tanınır. Kureyş kabilesinin Benî Mahzûm koluna mensuptur. Soyu Resûl-i Ekrem’in soyu ile yedinci dedeleri Mürre’de birleşir. Babası Ebû Ümeyye cömert olduğu ve birlikte seyahat ettiği yolcuların yiyeceklerini karşıladığı için “Zâdü’r-rekb” (kafilenin azığı) unvanıyla anılırdı.

İlk evliliğini halasının oğlu Abdullah İbni Abdülesed ile yaptı. Kocasıyla beraber İslâmiyeti ilk kabûl edenlerdendir. Kocası Abdullah bin Abdü'l Esed, İslâmiyeti kabul etmesinden dolayı müşriklerin ezâ ve cefasına maruz kalınca, Habeşistan'a hicret etmişti. Habeşistanda ondan Seleme adında bir oğlu oldu. Ona nisbetle Ümmü Seleme dendi. Bu künye ile meşhur oldu.

Ebû Seleme, Uhud Gazvesi’nde aldığı yaranın daha sonra nüksetmesi üzerine hastalandı. Önce eşinden ölümü halinde kimseyle evlenmemesini istediyse de daha sonra bu görüşünden vazgeçerek ona mutlaka evlenmesini öğütledi, ayrıca kendisinden daha hayırlı biriyle evlenmesi için dua etti.

Ümmü Seleme Validemizin Peygamberimiz (s.a.s) ile evlenmesi hicretin dördüncü yılına denk gelir. Evlendiklerinde Validemiz 44 yaşında idi. H.z Ümmü Seleme çok güzel bir kadındı. Hz. Âişe onun güzelliğini duyduğu zaman kendisini kıskandığını, yüzünü görünce anlatılandan daha da güzel olduğunu farkettiğini söylerdi. Hazreti Ümmü Seleme, hadîs ilminde üstün olduğu gibi, fıkhı en iyi bilenlerdendi. Hayatını zühd, takvâ ve ibâdetle geçirdi.

Resûlullah’ın eşleri arasında Hz. Âişe’den sonra en çok hadis rivayet eden Ümmü Seleme olmuştur. Resûl-i Ekrem Efendimiz'den rivâyet ettiği hadis sayısı 378'dir. Hazreti Ümmü Seleme, Peygamber efendimizin en son vefât eden mübârek hanımıdır. Medine’de 57 (m. 667) senesinde vefât etti. Medine-i Münevvere’de Bâki’ Kabristanlığına defn edildi.